میدونم دوستانی که مطالب یا ویدئوکست های من رو دنبال کرده باشند شاید فکر کنند (چرا اوبونتو؟) اسم یک مقاله است که باز راجب آرچ لینوکس مطلب داره یا اینکه کاربرای اوبونتو و توزیع های دیگه رو مخاطب قرار بده و به سمت آرچ بیاره، اما در واقع نه این مقاله شاید به نوعی افرادی که روی آرچ یا توزیعی مثل جنتو هستند رو به سمت توزیع های معمول مثل اوبونتو، مینت یا دیپینببره، پس با من همراه باشید تا از دید متفاوتی به قضیه نگاه کنیم.

بهتره قبل از اینکه وارد ماجرا بشیم برای دوستانی که تازه کارتر هستند یکم در مورد آرچ حرف بزنم،آرچ لینوکس یک توزیع فوق العاده جذاب و دوست داشتنی با مخازن بسیار بسیار غنی از برنامه ها که کمبود هیچ بسته یا نرم افزاری رو احساس نمی کنید، وقتی شما وارد دنیای آرچ میشید با یک دنیای متفاوت رو به رو هستید، دنیایی که قبلا روی توزیع هایی مثل اوبونتو یا مینت تجربه نکردید
شما با وارد شدن به دنیای آرچ ناخودآگاه خیلی چیزهارو یاد میگیرد، اینکه چطور باگ های سیستم رو رفع کنید دنبال مشکلاتتون در سطح اینترنت بگردید، ویکی خوندن رو یاد میگیرید،مشکلات و عدم ناسازگاری بسته های مختلف با همدیگه،زیر ساخت سیستم عامل اینکه این سیستم عامل چطور کار میکنه تک تک فایل هاش برای چه چیزی استفاده میشند یا به عبارت دیگه شما خوش فکر میشید
واقعا افرادی که روی آرچ لینوکس هستند از نظر فکری خیلی فکر بازتری دارند تا با مشکلات روبه رو بشند، چون به اندازه ای با مشکلات رو به رو شدند که انگاری در ناخوداگاهشان ثبت شده اگه مشکل جدیدی پیش بیاد از چه راهی رفعش کنند حتی اگه راه حلش مسیر جدیدی باشه.

در کل بگم آرچ لینوکس توزیع فوق العاده ایه اما نه برای همه کس به یک دلیل، البته قبل از اینکه این بخش رو بخونید بگم اگه عاشق دو آتیشه آرچ هستید بقیش رو نخونید و به همین قسمت بالا بسنده کنید چون ادامه مقاله ممکنه به مزاقتون خوش نیاد، اگه آماده اید که راجب اوبونتو و توزیع های دیگه و اون یک دلیل بشنوید پس بریم

یک دلیل من برای اینکه به کاربرای آرچ بگم به توزیع های دیگه مثل اوبونتو، مینت یا دیپین برند خیلی خیلی سادست و در یک کلمه میشه خلاصه ش کرد، یک کلمه که همه توضیح ها رو شامل میشه، اون کلمه زمانه 

اول این رو بگم اگه کاربری هستید دوست دارید خیلی بیشتر لینوکس رو یاد بگیرید پیشنهاد میکنم به جای دیدن فیلم ها و دوره های lpic فقط وارد آرچ لینوکس بشید، چون کسی که وارد آرچ میشه به اندازه ای با مسایل درگیر میشه و میتونه لمس کنه که خودش استاد میشه، نه فقط به صورت تئوری یا زدن چند دستور ساده از روی فیلم و کتاب بلکه خیلی از بخش ها رو به صورت روزمره باهاش سرو کار دارید البته فقط برای کاربرانی که زمان زیادی دارند

اگه شما برنامه نویس هستید، نه برنامه نویسی که مثل من برای خودش کار میکنه و در اوقات بیکاری از روی علاقه کد میزنه بلکه کسی که به عنوان منبع درآمد بهش نگاه میکنه و با انجام پروژه های مختلف زورگار میگذورنه آرچ لینوکس چیزی چز ضرر نداره چون اول باید کلی زمان بزارید تا کامل یاد بگیرید و این توزیع رو درک کنید دوم باید کلی زمان دیگه برای حل مشکلات احتمالی بزارید که این زمان هارو اگه روی پروژه ها بزارید سود بیشتری میکنید

نمونش خود من الان دو ماه شده هنوز به پروژه دانشگاه دست نزدم و کاملش نکردم چون هرباری که پشت سیستم میشینم با یک قسمت آرچ درگیر میشم و دیگه زمانی برای انجام پروژه برام باقی نمیمونه

این مسئله باعث شد تا دوباره به فکر امتحان توزیع های دیگه بیوفتم و باز برگردم به اوبونتو

 

دلایل من برای بازگشت به اوبونتو خیلی ساده هستند:

اول خیلی راحت نصب میشه، لزومی نداره شما کاربر حرفه ای لینوکس باشه کافیه بلد باشید با کامپیوتر کار کنید و کمی زبانتون خوب باشه بدونید قسمت هایی که پر میکنید مربوط به چی هستند تا نصبش کنید، این بخش زمان احتمالی نصب مجدد آرچ رو به من بر مگردونه و میتونم با فکر راحت تری  روی کار و درس تمرکز کنید به دور از سیستم عامل

دوم من به توزیعی نیاز داشتم که مثل آرچ باشه یعنی هر شش ماه یکبار نیاز نباشه نسخه جدید رو نصب کنیم واسه همین رفتم سراغ نسخه ۱۶٫۰۴ اوبونتو که نسخه LTS یعنی ساپورت بلند مدت داره گه البته چون این نسخه انگاری خداحافظی با میزکار یونیتیه پس مدت پشتیبانیش طولانی تره و تا آپریل ۲۰۲۱ پشتیبانی میشه پس اگه سیستم عامل واقعا خراب نشه نیازی به عوض کردن و نصب نسخه جدید نیست

خب دلیل سوم من برای انتخاب اوبونتو پایدار بودن، چون اوبونتو بر اساس توزیع پایدار دبیان درست شده پس اوبونتو هم خودش پایداره البته شاید کرش های کوچیکی تو بعضی نرم افزار ها پیش باید که اونم قابل چشم پوشیه

سوم مخازن، از نظر مخازن مخازن اوبونتو از دبیان بهتره، بهتر نه به این معنا که بسته هایی موجود برای اوبونتو برای دبیان وجود نداره بلکه به این معنا که بسته ها توی مخازن اوبونتو سریع تر بروزرسانی میشند و شما بسته های بروز تری در مقایسه با دبیان دارید و البته این نکته رو هم بگم که سرعت دانلود از سرور های اوبونتو خیلی عالیه و مشکل سرور هم ندارید

 

دلیل چهارم کار کردن راحته، واقعا هم همینطوره کار کردن با اوبونتو خیلی راحته و اصلا چیز پیچیده ای نداره حتی شمارو با خط فرمان هم درگیر نمیکنه و جوری این سیستم عامل رو پیاده سازی کردند که هر کسی بتونه با هر سطح دانشی چه تازه کار چه حرفه ای باهاش کار کنه و جوابگوی نیاز همه باشه ولی در مقایسه برای استفاده از آرچ باید مقدمات کار با لینوکس رو بلد باشید ولی اوبونتو نیازی نداره

و در انتها دلیل آخر میزکار یونیتی

میزکار بسیار دوست داشتنی اوبونتو با اسم یونیتی که در ۹ ژوئن سال ۲۰۱۰ معرفی و هم اکنون که این مقاله رو نگارش میکنم در سال ۲۰۱۷ بعد از ۷ سال خبر رفتنش اومد و دیگه اوبونتو از این میزکار پشتیبانی نمی کنه

پس کسانی که این میزکار رو دوست دارند تا سال ۲۰۲۱ وقت دارند تا این میزکار رو تجربه کنند قبل از اینکه آخرین توزیع اوبونتو که این میزکار رو داره به تاریخ بپیونده

 

موفق و پیروز باشید

4 Comments

  1. در مورد دلیل دومتون
    به نظرم LTS برای شما خوب نیس. چون بعد از ۲ سال فقط بروزرسانی امنیتی براش میاد و برنامه هاتون دیگه بروز نمیشه. در ضمن بروزرسانی به نسخه بعدی اوبونتو هم خیلی ساده هست

    1. برنامه ها همیشه بروز میشند چون برنامه ها رو توسعه دهندگان آپدیت میکنند و با قرار گرفتن نسخه های جدید در مخازن هر کسی که در سورس لیست ها لینک های برنامه رو داشته باشه میتونه آپدیت هارو دریافت کنه منظور از LTS در واقع همون چیزیه که شما گفتید از نظر آپدیت های امنیتی که اگه باگی یا مشکلی پیدا شد پچش رو دریافت بکنی
      و بله اوبونتو به درد من نمیخوره بعد از انجام پروژم دوباره برگشتم به آرچ چون خیلی عادت به محیط آرچ کردم 🙂

  2. خب چرا بجای آرچ از مانجارو یا Antergos استفاده نمیکنی؟

    ولی خدایی اینهمه دردسر نداره دیگه. شما با هر سیستمی بخوای ور بری درگیرش میشی. چه آرچ، چه دبین، چه فدورا، و …
    و چون عادت کردی به آرچ، بیشتر باهاش ور میری. فکر میکنی درگیری بیشتر داره! نه واقعا نداره، خودت درگیری درست میکنی.

    1. تا حدودی با حرفتون موافقم اما بعضی توزیع ها تا حدودی با ساده کردن خیلی کارها با محیط های گرافیکی فکر درگیری با سیستم رو کم میکنند دلیل اینکه اوبونتو رو پیشنهاد کردم یکی پشتیبانی این نسخه بود که در مقایسه با مانجارو خیلی بیشتره و دیگری میزکار یونیتی برای دوستانی که میخواند تا واقعا تموم نشده این مورد رو تست کنند
      در مورد درگیری هم موافقم تا حدودی باهاتون اما خب در آرچ خیلی چیزها وجود نداره و برای رفع نیاز های معمول هم بعضی وقت ها باید بسته هایی را نصب و قسمت هایی رو کانفیگ کنید در حالی که ممکنه شاید این بسته روی توزیع هایی مثل اوبونتو یا مانجارو نصب باشه و نیاز به کاری نباشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *